ABD’de görülen tekel davasında önemli bir dönemeç geride bırakıldı. Mahkeme, Google ile Apple arasında yıllardır süregelen ve büyük tartışmalara yol açan anlaşmanın devam etmesine onay verdi. Bu karar, Google’ın Safari tarayıcısında varsayılan arama motoru olma hakkını koruması anlamına geliyor. Şirket, Apple’a bu ayrıcalık karşılığında yılda yaklaşık 20 milyar dolar ödeme yapmaya devam edecek.
Google ile Apple’ın anlaşması onaylandı
Kararı veren Yargıç Amit Mehta, Google’ın dağıtım ortaklarına yaptığı bu tür ödemelerin yasaklanmasının sadece şirketleri değil, aynı zamanda pazar dengelerini ve son kullanıcıyı da olumsuz etkileyeceğini belirtti. Dolayısıyla, mevcut sistemin devam etmesi yönünde hüküm verdi. Bu karar, yalnızca Apple için değil, benzer şekilde Google ile anlaşmaları olan Mozilla gibi diğer şirketler için de doğrudan önem taşıyor. Mozilla yetkilileri daha önce, Google anlaşması olmadan Firefox’un ayakta kalmasının zor olacağını dile getirmişti.
Mahkemenin aldığı diğer dikkat çekici kararlardan biri de, Google’ın cihazlarında kullanıcıya alternatif arama motorlarını seçme ekranı sunmak zorunda olmaması yönünde oldu. Bu, Google’ın mobil cihazlarda varsayılan arama motoru konumunu koruyacağı anlamına geliyor. Ancak bu durum, şirket için tamamen olumlu bir tablo çizmiyor. Zira mahkeme, Google’ın bazı arama verilerini rakipleriyle paylaşmasını zorunlu kıldı. Bu, rekabeti teşvik etmeye yönelik bir adım olarak yorumlanıyor.
Kamerasız iPhone 17 karşımıza çıkıyor
Geçtiğimiz yıl aynı mahkeme Google’ı tekelci ilan etmişti. Şimdi ise bu karar, “çözüm süreci”nin bir parçası olarak değerlendiriliyor. Google’ın bu son kararı temyize götürme planı ise, hukuki sürecin henüz sona ermediğini gösteriyor.
Karar, teknoloji dünyasında büyük yankı uyandırdı. Bir yandan Google’ın iş modeline geçici bir rahatlama sağlarken, diğer yandan piyasa rekabeti ile mevcut iş ilişkileri arasında nasıl bir denge kurulacağına dair soruları da gündeme taşıdı. Sonuç olarak bu gelişme, büyük teknoloji şirketleri arasındaki güç dengeleri ve rekabet politikaları açısından kritik bir örnek teşkil ediyor.
